Masakit ang loob ko kasi umiiyak ng dugo ang Pilipinas.
Saan man ako pumunta ang daing ng pinoy ay hindi mawala.
Naririnig ko pa rin tulo ng dugo kung saan sulok man ako sa mundo.
Sa Amerika man o Europa ang luhang dugo ay hindi mapahiran ng puting panyo.
Nagmansa sa aking kalooban ang dugong luha ng Pilipinas.
Tulungan ang aking kababayan pero hindi ko kayang tulungan ang sarili ko.
Bakit madaya ang buhay kung sino man ang mabait siya ang nahihirapan kung sino man ang hayop siya ang gumiginhawa.
Kuskusin ng kuskusin ang puting panyo para mawala ang pulang mansa na nagpapahirap sa ating bansang Pilipinas.
No comments:
Post a Comment