Ang puno ay nagkamalay tapos matulog noong taglamig sa bayan ng
Nuevo Inglaterra.
may mga ibon at pato nagliliparan parang nakatakas sa hawla.
ito ang panahon ng mga nagtatago sa lamig ay ngayon nagsisibalikan, bumalik sa kanilang pinangalingan para ipagpatuloy ang kabuhayan na kanilang sandaling iniwanan.
at ako naman ipinagpatuloy ko ang buhay ko habang sila ay umiiwas sa lamig. ang panahon ay nag iba pero ang buhay ko ay iisa.
Tagsibol na,
pero ang buhay ay pareho pa rin.
No comments:
Post a Comment